Coronacrisis; een kans om de kloof tussen arm en rijk te verkleinen

Als je naar de aarde kijkt vanuit de onmetelijke ruimte zie je een wonderschone prachtige blauwe planeet met daarop continenten, oceanen, een dampkring en ongelooflijke weersystemen. Ondanks deze onmetelijke rijkdom en pracht komen wij er in toenemende achter dat de draagkracht van moeder aarde niet oneindig is. De mens is een diersoort die in een paar miljoen jaar evolutie steeds meer kennis, bewustzijn en technologie tot haar beschikking heeft gekregen, maar helaas ook steeds meer ego en drang naar expansie, naar MEER! En daar zit het probleem…

In een utopische wereld is er een wereldregering, een wereldmunt, geen georganiseerde religie maar slechts een persoonlijke innerlijke wereldbeschouwing, hebben alle burgers minimaal een basisinkomen op hun lokale omstandigheden en levensstandaard afgestemd, is er meer ruimte voor opleiding, creativiteit en persoonlijke ontwikkeling, voor zingeving en ondersteunt technologie onze levensstijl en die van de wereld als een samenhangend organisme.

Vanuit deze utopische wereldgedachte naar nu

Vanwege de coronacrisis zijn alle uiterlijke drijfveren en geneugten van het leven volledig stil komen te vallen, zoals reizen, festivals, borrelen, uit eten gaan, kleding kopen, weekendjes weg etc. De uitdaging en ook de kans die deze tijd biedt, is om in plaats daarvan naar binnen te gaan, op reis te gaan in jezelf en de onrust in jezelf onder ogen te komen. Er is tijdelijk geen kans om te ontsnappen in de dagelijkse en wekelijkse routine van school, werk, sport, cursussen, vrienden, familie en projecten. Alles is even tot stilstand gekomen… En hoe fijn kan dat zijn!

En stort daarmee het hele economische systeem in? Welke kansen biedt dit?

Nu een groot aantal bedrijven het tijdens of na de coronacrisis financieel waarschijnlijk niet gaan redden kan ONZE overheid, oftewel WIJ, besluiten om meer bedrijven en burgers van geld te gaan voorzien, de bedrijven daarmee indirect te nationaliseren om daarmee de werkgelegenheid en het welvaartsniveau te behouden en een economische recessie voorkomen. Dat is wat de regering in Nederland op dit moment belooft en doet.

Wat mij betreft biedt deze crisis een mooie kans om de kloof tussen arm en rijk te verkleinen en daarmee ook de verschillen in de wereld. Dit is zeker een reëel moment van ‘reset’ indien de wereldleiders bereid zouden zijn voorbij hun eigen nationale grenzen te kijken en de handen ineen te slaan.

2.000 miljardairs wereldwijd bezitten meer dan 60% van alle rijkdom in geld, goederen en onroerende goederen. 2.000 mensen op 7.000.000.000 mensen is 0,0000000029% van de wereldbevolking. Dus de verdeling is volledig scheefgegroeid! Als ieder mens op de wereld een minimum basisinkomen zou krijgen, gerelateerd aan de waarde van hun land en de lokale omstandigheden en mogelijkheden, waardoor mensen in ieder geval voedsel, zeep, kleding, een dak boven hun hoofd, gezondheidszorg, school en cultuur zouden hebben en geen bossen hoeven af te branden, elkaar willen vermoorden om enkele dollars of euro’s, dan zou dat al een enorm verschil maken. Dan hebben extremisme en dogmatische religies minder vat op de mensen, dan is er ook geen voedingsbodem meer voor populistische leiders.

Ernst-Jan Swarte, directeur Fun Forest